Και εκεί που είχαμε μια σταθερά σ’ αυτή τη ζωή, ότι ο Στέφανος Μάνος δεν θα «λύγιζε» ποτέ, ότι πάντα θα έλεγε και θα έγραφε κατά του κράτους, του σπάταλου, τεράστιου, ανόητου, βραδυκίνητου, να που τώρα με την κρίση του κορωνοϊού «έσπασε» ακόμα κι αυτός. Και βγαίνει και τουιτάρει «η κρίση βοήθησε να φανεί μια άλλη, καλύτερη πλευρά της δημόσιας διοίκησης. Πιο γρήγορη και αποτελεσματική από ό,τι την ξέραμε», και σαν να μη φτάνει αυτό, σαν να έχει πάρει φόρα κατηφόρα, προσθέτει: «Αντίθετα η ιδιωτική επιχείρηση φάνηκε να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις ταχύτητας και αποτελεσματικότητας που επιβάλλει η πανδημία».
Δεν ξεγελιόμαστε βεβαίως. Και ο Μάνος – που έχει πολιτευτεί και με τα δυο μεγάλα κόμματα που έφεραν τη χώρα εδώ που είναι- και διάφοροι άλλοι της ίδιας κοπής θα επανέλθουν δριμύτεροι μόλις περάσει η κρίση και κυλήσει το απαραίτητο χρονικό διάστημα για να πάρουν αποστάσεις. Γιατί για να έμαθαν κάτι επί της ουσίας από την περιπέτεια αυτή, πολύ, μα πολύ αμφιβάλλουμε….
